Enquête.
Op een gegeven moment dacht ik: “doe ik het wel zo goed?”
Ik heb toen willekeurig 300 cliënten uit mijn bestand gevraagd een enquête in te vullen.
Deze gemiddelde gegevens kwamen naar voren:
De behandeling 8,5
De therapeut een 8,5
De praktijk een 8,5 (inmiddels ben ik verhuisd)
Het boek een 8
Natuurlijk dank ik iedereen voor hun medewerking.
Beste Rita Kos
Wij wensen je veel succes en denken aan je.
W en T
Mevr. Kos
Namens de dames van het KVG onze hartelijke dank voor uw gastvrijheid en presentatie.
De reiswerkgroep
F.
Na meer als 15 maanden niet meer te hebben gewerkt.
Ging ik weer eens beginnen.
Na de hele morgen laptops met een hand te hebben gepakt en met de ander hand gescand te hebben.
Was de volgende morgen mijn hand iets dik en warm.
Na de 2e dag gewerkt te hebben werd mijn hand alleen maar dikker,
Hij gloeide en was helemaal rood.
Ik heb hem gekoeld en rust genomen maar er was niet veel verbetering te bespeuren.
Dit was op maandag en dinsdag, vrijdags moesten we naar Rita Kos voor een ander behandeling.
Mijn vrouw zei laat Rita er maar even naar kijken en wanneer zij geen oplossing heeft gaan we voor het weekend nog naar de huisartsenpost want we willen zo niet het weekend in.
Rita bekeek de hand en dacht aan een ontsteking en in het ergste geval aan spierdystrofie.
Ze heeft de 3 lampen er voor een uur op gezet en volgens haar moest dat wel enige verlichting en verbetering brengen.
En wat schets onze verbazing zaterdagmorgen zat er al wat verbetering in we zijn ook blijven koelen en hadden van Rita een crème meegekregen om er op te smeren ter verkoeling.
Die maandag ben ik weer aan het werk gegaan met inachtneming van de hand en naar 1 week waren de klachten zo goed als over.
Je ziet nog wel dat er iets met de hand is geweest maar kan hem weer helemaal goed gebruiken en de pijn is weg.
F.
Lyme, Besnier Boeck, Reguliere geneeskunde, Alternatieve Geneeskunde.
In oktober 2008 wordt onze dochter geboren. Na een aantal dagen in het ziekenhuis mag ik naar huis om verder te genieten van onze gezinsuitbreiding. Het herstel van de bevalling, keizersnede, gaat voorspoedig. Alle controles zijn goed en ik mag na 6 weken mijn “gewone” leventje weer oppakken. Ik ben moe, heel moe, maar ach een gezin met 2 kinderen een baan, mijn sport en dan alle sociale contacten nog, wie is er nou tegenwoordig niet moe?
In januari 2009 krijg ik een flinke niersteenaanval. Ik word door mijn huisarts doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een echo van mijn nieren. Er blijken inderdaad nierenstenen te zitten maar die zijn te klein om te vergruizen. Op de echo ziet de Uroloog dat mijn milt fors is. Ik word daarom doorgestuurd naar de Internist. De Internist onderzoekt mij grondig en de milt is extreem (22 cm) groot. Na zijn conclusie begint het onderzoekscircus. Ik word compleet binnenstebuiten gekeerd en geen enkel onderzoek blijft me bespaard. Een onzekere, pijnlijke en emotionele periode volgt. Geen enkel onderzoek geeft een duidelijke uitslag. Ze denken dat ik Hodgkin heb maar ze kunnen er de vinger niet op leggen. Dan word ik doorgestuurd naar de Longarts om daar een Bronchoscopie te ondergaan. Daar komt uiteindelijk uit dat ik de ziekte van Besnier Boeck heb. Een ziekte die vooral voorkomt in de longen maar bij mij voornamelijk in de milt zit.
Na 3 maanden onderzoek is er eindelijk een naam voor hetgeen ik heb. Nu de behandeling. Er zijn drie opties:
Optie 1: Milt verwijderen, erg definitief en je hebt het orgaan niet voor niets.
Optie 2: Langdurig aan de Prednison maar de wenselijke werking op mijn milt is niet gegarandeerd. Ook brengt het veel bijwerkingen met zich mee. Zolang ik geen pijn heb en ik redelijk kan functioneren is dit voor mij geen optie.
Optie 3: Niets doen. En kijken of het lichaam zichzelf herstelt. Ik kies voor het laatste. De andere twee opties kunnen altijd nog.
Via een vriendin had mijn moeder gehoord over Rita Kos. Ze boekte goede resultaten en mijn moeder was enthousiast. Ik was zelf wat sceptisch. Ik had de laatste maanden genoeg gedokterd en was wel klaar met het constant vertellen hoe ik me voelde en waar ik last van had. Ze wisten nu toch wat ik had? Waarom dan opnieuw een traject in? Mijn moeder zei: “ ach kind, baat het niet het schaadt ook niet, probeer het nu maar gewoon”. Na lang aandringen van mijn moeder dacht ik laat ik maar eens gaan kijken wat ze me te vertellen hebben. Enigszins terughoudend ben ik naar Rita toe gegaan. Er werd een levend bloedanalyse gedaan en daar kwam uit dat ik de ziekte van Lyme zou hebben. Jaja dacht ik, het zal allemaal wel. Dat kan er ook nog wel bij. Ik ben met een hoofd vol informatie naar huis gegaan. Wat moest ik hier nu weer mee!
Ik moest wekelijks naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek, gesprekken, echo’s, ct scans etc. Mijn dochter was inmiddels een half jaar en voor mijn gevoel was die tijd voorbij gevlogen. De klachten werden natuurlijk niet vanzelf minder nu ik vanuit het ziekenhuis een diagnose had. Dus niets doen was ook geen optie.
Uiteindelijk heb ik Rita gebeld, een afspraak gemaakt en ze heeft me alles nog eens goed uitgelegd. Ze nam alle tijd om mijn vragen te beantwoorden en mijn onzekerheden weg te nemen. De volgende dag zijn we begonnen met de behandeling. Een jaar lang elke week een uur aan de Bioresonantie.
In het ziekenhuis waren de doktoren het niet eens met mijn keuze om bij Rita een behandeling te volgen. “Allemaal maar onzin” zeiden ze. Hoewel mijn behandelend arts, de Internist, zei dat hij er zelf ook alles aan zou doen om beter te worden. Echter was hij van mening dat het geen Lyme was.
Hoewel ik in het begin nog een beetje sceptisch was over de behandeling voelde ik me langzamerhand steeds iets meer opknappen. Ik kreeg wat meer energie, mijn huid ging er beter onderzoeksdagen in het ziekenhuis had kon ik precies zien hoe het met me ging. De doktoren waren tevreden en mijn milt zakte steeds verder terug naar de normale omvang.( In het begin was mijn milt 22 cm en een normale milt is tussen de 8 en 12 cm. )
Na een jaar lang trouw elke week de behandeling te volgen werd het tijd om opnieuw de levend bloedanalyse te doen. Hoewel ik me erg goed voelde was het toch een erg spannend moment. Gelukkig zag mijn bloed er goed uit en was de Lyme weg! Ongelofelijk dat het weg was. In diezelfde week moest ik ter controle weer een echo maken van mijn milt. De uitslag was nét zo positief mijn milt was weer 14 cm! Zo kwam er een einde aan een hele lange periode van ziekenhuizen, behandelingen, spanning en een emotionele achtbaan. Gelukkig gaat het nog steeds goed met me. Elk half jaar heb ik nog een onderzoeksdag in het ziekenhuis maar de uitslagen blijven stabiel. De ziekte Besnier Boeck is niet verdwenen en wie weet steekt het in de komende jaren wel weer de kop op maar mijn klachten zijn weg en inmiddels ben ik 4 maand geleden bevallen van mijn derde kindje. Wie had dat ooit gedacht aan het begin van 2009!
Toch blijf ik het raar vinden dat ze in de reguliere geneeskunde hun kop in het zand steken voor andere mogelijkheden van de geneeskunde. Als arts moet het toch je passie zijn om iemand beter te maken en wel op een zo verantwoord mogelijke manier. Ik heb zelf geen verstand van geneeskunde maar als ik zie hoe er gereageerd wordt op alternatieve geneeskunde door de mensen uit de reguliere geneeskunde denk ik open je ogen! Er is meer dan alleen dat wat je in je opleiding leert!
Zelf heb ik geleerd open te staan voor nieuwe dingen. In het jaar dat ik zeer intensief bij Rita kwam hebben we het veelvoudig gehad over je levensstijl, voedsel en hoe de wereld voor de gek gehouden wordt. Je bent verantwoordelijk voor je eigen welzijn een ander doet dat niet voor je!
R.
Nachtmerrie: Chronische Lyme Borreliose
U kent dat vast wel als u een keertje behoorlijk ziek bent en het duurt net even langer dan geplant. De eerste paar dagen gaan we er makkelijk mee akkoord dat we even niks kunnen, …… maar na een paar dagen is het wel weer genoeg geweest en willen we weer aan de slag. Maar wat als we ons na een week nog zo ziek voelen en er zit nog geen verbetering in ……. Na twee weken gaat u zich dan wel zorgen maken en twee weken worden dan snel vier weken en na een maand dan gaat u zich beseffen dat u regelrecht in de ergste nachtmerrie denkbaar bent beland waar u voor uw gevoel niet meer uit zal geraken.
Ik weet nog goed hoe ik eind Oktober 2009 achter mijn laptop op eens heel naar in mijn hoofd werd. Na wat frisse lucht en een kleine wandeling zakte ik in elkaar en begon voor mij deze lange nachtmerrie die uiteindelijk twee jaar zou gaan duren. Ik had toen al langere tijd last van extreme vermoeidheid. Van het ene op het andere moment vielen er allerlei systemen uit. Zo kon ik niet goed meer staan en niet meer lopen. Ik kwam met verlammingsverschijnselen op bed te liggen. Ongeveer vier maanden lang heb ik in een donkere kamer gelegen en kon ik geen licht en geluid meer verdragen, het flitste en knetterde letterlijk in mijn hoofd. Praten was al te moeilijk en kreeg ik door mijn hele lichaam helse pijnen te verduren. Binnen een aantal weken viel ik 10 kilo af en was mijn lichaam totaal uitgeput. Dagen lang lag ik heftig te beven, mijn haar viel uit en ik kreeg rare vlekken over mijn hele lichaam. Elke ochtend straal misselijk en overgeven. Ik voelde me maanden lang doodziek en er zijn verschillende momenten geweest dat ik dacht de volgende dag niet meer wakker te worden. In de zomer van 2010 kreeg ik te horen dat ik Chronische lyme borreliose had. Besmet met drie verschillende borrelia stammen waar door ik meer dan 50 symptomen had in extreme mate.
Onder begeleiding van een Orthomoleculaire Arts ben ik een jaar lang intensief bezig geweest met het Lyme protocol wat door middel van o.a. Samento, Cat’s Claw en Banderol de bacterie uit het lichaam heeft gehaald dit In combinatie met wekelijkse Bioresonantie therapie. Omdat de Lyme bacterie zich verstopt in de celkernen o.a. in de rode bloedcellen waar ze veilig zijn voor elk medicijn moet je ze steeds verrassen met het afwisselen van de medicatie. De Bioresonantie zorgt er voor dat de bacterie uit de cellen wordt getrild en samen met de Samento wordt de Lyme bacterie dan gedood. Deze behandeling duurt echter een jaar lang, het lichaam heeft namelijk minimaal acht maanden nodig om alle cellen een keer te vervangen. Als een cel afsterft moet de Lyme bacterie dus op zoek naar een andere cel. Op dat moment kun je hem dan de das om doen.
Naast de de samento en banderol heb ik pinella gebruikt voor de neurologische klachten en bur bur detox om goed te ontgiften. Door het intensief behandelen van de borrelia komen er heel wat toxines vrij waar je dan weer heel ziek van wordt. Naast deze behandelingen ben ik heel consequent met mijn voeding aan de slag gegaan en op de dag van vandaag ben ik daar niet meer van af geweken. Zo kreeg ik geen korrel suiker meer binnen ook geen toegevoegde suikers. Ik ben 100% over gegaan op biologisch eten zodat ik zeker weet dat ik geen E-nummers en andere rotzooi meer binnen krijg. Geen witmeel producten, varkensvlees en cafeïne meer en geen druppel alcohol. Zo eet ik dagelijks lekker veel groente en fruit, noten, zaden, vijgen en nog veel meer lekker superfood. Mijn smaak is er heel wat op vooruit gegaan, zo lust ik nu dadels en vijgen die ik vroeger maar oer saai vond. Een tomaat smaakt nu 10 keer zoeter. De borrelia leeft van suikers en ongezonde troep, je moet hem dus als het ware uit bannen.
In het begin werd ik alleen maar zieker maar na een paar maanden ging het langzaam wat beter met mij, zo kon ik na vier maanden behandelen en een jaar dood ziek zijn weer langer recht op zitten en wat heen en weer lopen. De maand daar op begon ik kleine wandelingetjes te maken van 10 min die ik binnen een paar weken uitbreide tot een half uurtje wandelen per dag. Na een half jaar had ik geen terug vallen meer en werd ik week na week steeds sterker.Door de pinella nam mijn zintuiglijke overbelasting sterk af, zo kon ik op eens weer een klein beetje tv kijken en een beetje lezen. Een paar maanden later kon ik al weer een hele film kijken en het fellere licht weer verdragen. Ook het beeldscherm van de computer was weer te doen. Ik heb toch lange tijd gedacht dat er iets met mijn ogen aan de had was, maar de oogartsen hebben natuurlijk nooit wat kunnen vinden. Achteraf is dit gewoon het centrale zenuwstelsel geweest wat een behoorlijke optater heeft gehad. De reguliere artsen hebben zo ie zo nooit wat voor mij kunnen doen en me gewoon laten creperen.
Voor mijn vrouw is dit alles ook heel erg zwaar geweest, vooral in het begin wisten we alle bij niet hoe we hier mee om moesten gaan. Alle lasten kwamen op haar schouders en kregen we weinig hulp van buiten af. De zwaarste proef voor je relatie is een ernstige ziekte bij de partner. Omdat er bij haar ook sporen van lyme zijn gevonden heeft zij exact de zelfde behandeling gevolgd. Uiteindelijk zijn we er samen heel sterk uit gekomen en kijken we alle bij nu heel anders tegen het leven aan.
Op dit moment ben ik weer voorzichtig aan het werk, voor mijn ziekte werkte ik als docent in het voortgezet onderwijs. Nu werk ik in een Natuurvoeding winkel ongeveer 16 uurtjes verdeeld over de week. Ik zwem elke week en ben ook weer begonnen met joggen. Ik heb weer energie om leuke dingen te doen en kijk nu heel anders tegen het leven aan. Het gehaaste is er nu wel af bij mij en ik zal waarschijnlijk nooit meer helemaal de oude worden, maar het leven heeft voor mij wel weer kwaliteit en ik kan weer van de dingen genieten. Laatst heb ik een PCR bloed test en een LTT Lyme test laten doen, deze zijn nu alle bij negatief.
Niet iedereen die met Bb besmet is krijgt direct klachten. Bij een goede immuun, weerstand kan de infectie in een sluimertoestand verkeren en er kunnen jaren voorbij gaan voordat er symptomen verschijnen. Alle asymptomische dragers van Borelia lopen echter een groot risico op het ontwikkelen van Lyme-borreliose. Dit gaat vaak geleidelijk aan, immuumsuppresie door stress, het ontwikkelen van ME/CVS, zware metalen belasting of een ongeluk kan activatie van Borrelia veroorzaken. borrelia burgdorferi is een van de oudste en agressiefste bacterie op aarde die al miljarden jaren weet te overleven. De borrelia heeft zich door deze zee van tijd aangepast aan extreme omstandigheden. Zo kan de bacterie goed tegen hoge temperaturen en extreme kou, is zeer intelligent en laat zich dus niet snel om zeep helpen.
Bij Chronische Lyme is de bacterie zo in het centrale zenuwstelsel verankert dat alleen intensieve en lange behandelingen baat kunnen hebben. Verbeteringen laten vaak lang op zich wachten omdat het lichaam er ook heel lang over gedaan heeft om zo ziek te worden.
Geef het dus de tijd want de aanhouder wint uiteindelijk.
R.
Lezing ziekte van Lyme.
Als diergezondheidsadviseur wilde ik mij verdiepen in de ziekte van Lyme en de behandelprocedure hiervoor. Dat er een lezing kwam bij Gezondheidscentrum Kos kwam dus zeer gelegen. Op internet vind je steeds dezelfde informatie. Ik hoopte tijdens de lezing er meer over te weten komen.
Toen mijn man jaren geleden gebeten werd door een teek en een rode vlek kreeg, mochten wij van onze toenmalige huisarts pas langskomen als de vlek een kring werd. Dit vonden en vinden wij tot de dag van vandaag uiterst vreemd. Maar mijn man ondervind verder geen klachten, dus ach…….
Op 1 maart was dus de lezing bij Gezondheidscentrum Kos verzorgd door apotheker, Dhr. Kielman.
En wat heb ik een hoop geleerd!!! Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat je niet alleen door een tekenbeet van een besmette teek de ziekte van Lyme kon krijgen, maar ook door voedsel, andere dieren/insecten of zelfs je partner!
Dit was een eye opener voor mij. Tijd om mezelf (en mijn man!) eens te laten testen met al die vage klachten die ik heb! En ook hier heb ik een hoop over geleerd. De ene bloedtest is het andere niet.
Is de uitslag negatief in het ziekenhuis, dan wil dat dus nog niet zeggen dat je geen ziekte van Lyme hebt. Er zijn zoveel soorten Lyme en elk mens reageert er anders op. Je lichaam zal er maar geen anti stoffen tegen maken…..daar onderzoeken ze in ziekenhuizen op! Of de bacterie heeft zich net toevallig op dat moment even ingekapseld. Ook dan is er niets te vinden. Maar je hebt of krijgt wel vage klachten. Of reumatische klachten.
Of nog erger….je bent drager van de ziekte van Lyme zonder dat je symptomen hebt.
Die kunnen zich jaren later openbaren.
Ik kan iedereen deze lezing aanraden. Zowel voor particulieren als voor therapeuten/artsen.
De volgende onderdelen kwamen aan bod: wat is de ziekte van Lyme? Levenscyclus van de teek en wanneer wordt de teek besmet? Wanneer kan een mens of dier besmet raken? Hoe kun je merken dat je besmet bent? En de behandelwijzen.
Gezondheidscentrum Kos is een van de weinigen in Nederland die levend bloedanalyse kan bekijken. Hiermee kan zij dus zien of je de ziekte van Lyme hebt en kan zij een behandelprocedure inzetten. Want heb je langer dan 21 dagen geleden de ziekte van Lyme opgelopen dan heeft de reguliere antibiotica al geen zin meer. Dan moet er een andere aanpak toegepast worden.
Dhr. Kielman en Rita Kos enorm bedankt voor deze waardevolle lezing!
Vriendelijke groet,
Chantal
J.
Mag ik mij even voorstellen?
Mijn naam is J en ik ben getrouwd met A.
Op voorhand kan ik u als geïnteresseerde meedelen dat wij Rita Kos erg dankbaar zijn voor dat zij met haar kennis en kunde voor ons heeft betekend en blijft betekenen.
Dit behoeft uiteraard een toelichting die ik u hier met mijn verhaal wil geven.
Het is bijna vanzelfsprekend dat men vanaf een bepaalde leeftijd medicijnen gebruikt, omdat zich kwaaltjes gaan aandienen. Hier kan men zich bij neerleggen met de gedachte dit is inherent aan het ouder worden.
Is dat zo?
Uit mijn waarneming vind ik daarin een sterke bevestiging. De vraag is wel wat oud is? Zelf ben ik tachtig, maar voel me eer zestig dan tachtig. Anderen kijken naar hun pensioen uit omdat men zich wat oud gaat voelen.
Dat bij het ouder worden massaal kwaaltjes optreden is naar mijn mening volop waarneembaar en dat men hiervoor volop medicijnen slikt is eveneens massaal waarneembaar. Omdat wij zelf daar ook mee te maken kregen, rees bij ons de vraag kan dat ook anders? Zijn kwaaltjes een gevolg van het ouder worden of een gevolg van een langdurig verkeert eet- en levenspatroon? Dat wilden we weten en zo mogelijk daar wat aan doen.
Adrie tobde al veel jaren met een eczeemachtige huidaandoening. Eerst op haar onderlichaam, maar later ook op haar hoofd. De huisarts verwees haar, ten einderaad naar een dermatoloog. Deze schreef haar Topicorte voor met DenorexRx shampoo voor haar hoofd. Wel attendeerde hij op de bijwerking van Topicorte dat zich uit in het ontstaan van een zeer gevoelige huid op de plaatsen waar het wordt aangebracht. Overeenkomstig werd ervaren. Op haar vraag of op een andere wijze, b.v. door een aangepast voedingspatroon deze eczeem kan worden tegengegaan antwoordde hij: “Je mag doen wat je wilt, maar niets anders zal je helpen.” Met de voorgeschreven middelen werd de kwaal beheersbaar maar beslist niet oplosbaar. Terwijl de bijwerking, in de vorm van huidgevoeligheid zeer hinderlijk werd. De aandoening bleef ook met enige regelmaat opspelen.
Ik zelf.
Sinds een aantal jaren kreeg ik in toenemende mate last van ontstekingen in mijn mond. Daar de tandarts hiervoor geen oplossing had verwees hij mij hiervoor naar de huisarts. Na een antibioticakuur die niets oploste verwees zij mij naar een KNOarts. Daar ook deze geen oplossing had verwees hij mij naar een kaakchirurg en deze verwees mij weer terug naar mijn eigen tandarts met het advies bij drie kiezen een wortelkanaalbehandeling toe te passen. Daar deze kiezen gekroond zijn verwees hij mij door naar een endodontist. Helaas bleven, na de nodige wortelkanaalbehandelingen de ontstekingen terug komen.
U begrijpt ongetwijfeld dat de situatie zowel bij Adrie als bij mij ons verre van tevreden stelden. We ervoeren gezondheidsproblemen zonder uitzicht op herstel binnen de reguliere medische sector. Dat leidde ons naar de alternatieve geneeskunde.
Hiervoor kwamen we via een omweg bij het Gezondheidscentrum Kos terecht. Voor ons was het inmiddels heel belangrijk geworden om niet alleen de kwalen te bestrijden maar ook de oorzaken op te sporen en die op te heffen. En daarin is Rita Kos volledig geslaagd.
Wij voelen ons weer gezond en fit. Tevens zijn we er van overtuigd geraakt dat heel veel zogenaamde ouderdomskwalen een gevolg zijn van een langdurig verkeerd voedingspatroon en gedragspatroon. Aanpassingen hierin maken medicijnen overbodig, zo hebben we ervaren. En geeft je ook op wat hogere leeftijd nog volop energie om actief in het leven te staan.
Uiteraard maak ik u hiermee nieuwsgierig naar de aanpassingen en behandelingen die hiervoor nodig zijn.
Deze verschillen natuurlijk per geval en situatie. Heel essentieel voor het voedingspatroon is de zuur-base balans. Voor ons houdt dit (kort samengevat) in dat wij amper nog zuivelproducten, koffie en suiker, evenals erg suikerhoudende producten gebruiken, veel bewegen en uiteraard niet roken en zeer weinig alcoholische dranken gebruiken. Maar wel veel fruit en groeten eten. Het is even wennen en dan voelt dit zo goed dat je niet anders meer wilt.
Maar ook hiervoor verwijs ik weer naar Rita Kos.
Ik wens u als lezer ook de moed om deze weg te gaan, zeker bij kwaaltjes waarvoor permanent medicijn gebruik nodig is. Probeer zelf wat, zo nodig veel over te hebben voor uw gezondheid. Wij kunnen uit ervaring zeggen: “Het loont de moeite.”
