De cliënt vertelt

Enquête.

Op een gegeven moment dacht ik: “doe ik het wel zo goed?”
Ik heb toen willekeurig 300 cliënten uit mijn bestand gevraagd een enquête in te vullen.

Deze gemiddelde gegevens kwamen naar voren:
De behandeling 8,5
De therapeut een 8,5
De praktijk een 8,5 (inmiddels ben ik verhuisd)
Het boek een 8

Natuurlijk dank ik iedereen voor hun medewerking.


Beste Rita Kos
Wij wensen je veel succes en denken aan je.
W en T


Mevr. Kos
Namens de dames van het KVG onze hartelijke dank voor uw gastvrijheid en presentatie.
De reiswerkgroep


F.
Na meer als 15 maanden niet meer te hebben gewerkt.
Ging ik weer eens beginnen.
Na de hele morgen laptops met een hand te hebben gepakt en met de ander hand gescand te hebben.
Was de volgende morgen mijn hand iets dik en warm.
Na de 2e dag gewerkt te hebben werd mijn hand alleen maar dikker,
Hij gloeide en was helemaal rood.
Ik heb hem gekoeld en rust genomen maar er was niet veel verbetering te bespeuren.
Dit was op maandag en dinsdag, vrijdags moesten we  naar Rita Kos voor een ander behandeling.
Mijn vrouw zei laat Rita er maar even naar kijken en wanneer zij geen oplossing heeft gaan we voor het weekend nog naar de huisartsenpost want we willen zo niet het weekend in.
Rita bekeek de hand en dacht aan een ontsteking en in het ergste geval aan spierdystrofie.
Ze heeft  de 3 lampen er voor een uur op gezet en volgens haar moest dat wel enige verlichting en verbetering brengen.
En wat schets onze verbazing zaterdagmorgen zat er al wat verbetering in we zijn ook blijven koelen en hadden van Rita een crème meegekregen om er op te smeren ter verkoeling.
Die maandag ben ik weer aan het werk gegaan met inachtneming van de hand en naar 1 week  waren de klachten zo goed als over.
Je ziet nog wel dat er iets met de hand is geweest maar kan hem weer helemaal goed gebruiken en de pijn is weg.
F.


Lyme, Besnier Boeck, Reguliere geneeskunde, Alternatieve Geneeskunde.

In oktober 2008 wordt onze dochter geboren. Na een aantal dagen in het ziekenhuis mag ik naar huis om verder te genieten van onze gezinsuitbreiding. Het herstel van de bevalling, keizersnede, gaat voorspoedig. Alle controles zijn goed en ik mag na 6 weken mijn “gewone” leventje weer oppakken.  Ik ben moe, heel moe, maar ach een gezin met 2 kinderen een baan, mijn sport en dan alle sociale contacten nog, wie is er nou tegenwoordig niet moe?
In januari 2009 krijg ik een flinke niersteenaanval. Ik word door mijn huisarts doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een echo van mijn nieren. Er blijken inderdaad nierenstenen te zitten maar die zijn te klein om te vergruizen. Op de echo ziet de Uroloog dat mijn milt fors is. Ik word daarom doorgestuurd naar de Internist. De Internist onderzoekt mij grondig en de milt is extreem (22 cm) groot. Na zijn conclusie begint het onderzoekscircus. Ik word compleet binnenstebuiten gekeerd en geen enkel onderzoek blijft me bespaard. Een onzekere, pijnlijke en emotionele periode volgt. Geen enkel onderzoek geeft een duidelijke uitslag. Ze denken dat ik Hodgkin heb maar ze kunnen er de vinger niet op leggen. Dan word ik doorgestuurd naar de Longarts om daar een Bronchoscopie te ondergaan. Daar komt uiteindelijk uit dat ik de ziekte van Besnier Boeck heb. Een ziekte die vooral voorkomt in de longen maar bij mij voornamelijk in de milt zit.
Na 3 maanden onderzoek is er eindelijk een naam voor hetgeen ik heb. Nu de behandeling. Er zijn drie opties:
Optie 1: Milt verwijderen, erg definitief en je hebt het orgaan niet voor niets.
Optie 2: Langdurig aan de Prednison maar de wenselijke werking op mijn milt is niet gegarandeerd. Ook brengt het veel bijwerkingen met zich mee. Zolang ik geen pijn heb en ik redelijk kan functioneren is dit voor mij geen optie.
Optie 3: Niets doen. En kijken of het lichaam zichzelf herstelt. Ik kies voor het laatste. De andere twee opties kunnen altijd nog.
Via een vriendin had mijn moeder gehoord over Rita Kos. Ze boekte goede resultaten en mijn moeder was enthousiast. Ik was zelf wat sceptisch. Ik had de laatste maanden genoeg gedokterd en was wel klaar met het constant vertellen hoe ik me voelde en waar ik last van had. Ze wisten nu toch wat ik had? Waarom dan opnieuw een traject in? Mijn moeder zei: “ ach kind, baat het niet het schaadt ook niet, probeer het nu maar gewoon”. Na lang aandringen van mijn moeder dacht ik laat ik maar eens gaan kijken wat ze me te vertellen hebben. Enigszins terughoudend ben ik naar Rita toe gegaan. Er werd een levend bloedanalyse gedaan en daar kwam uit dat ik de ziekte van Lyme zou hebben. Jaja dacht ik, het zal allemaal wel. Dat kan er ook nog wel bij. Ik ben met een hoofd vol informatie naar huis gegaan. Wat moest ik hier nu weer mee!
Ik moest wekelijks naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek, gesprekken, echo’s, ct scans etc. Mijn dochter was inmiddels  een half jaar en voor mijn gevoel was die tijd voorbij gevlogen. De klachten werden natuurlijk niet vanzelf minder nu ik vanuit het ziekenhuis een diagnose had. Dus niets doen was ook geen optie.

Uiteindelijk heb ik Rita gebeld,  een afspraak gemaakt en ze heeft me alles nog eens goed uitgelegd. Ze nam alle tijd om mijn vragen te beantwoorden en mijn onzekerheden weg te nemen. De volgende dag zijn we begonnen met de behandeling. Een jaar lang elke week een uur aan de Bioresonantie.
In het ziekenhuis waren de doktoren het niet eens met mijn keuze om bij Rita een behandeling te volgen. “Allemaal maar onzin” zeiden ze. Hoewel mijn behandelend arts, de Internist, zei dat hij er zelf ook alles aan zou doen om beter te worden. Echter was hij van mening dat het geen Lyme was.
Hoewel ik in het begin nog een beetje sceptisch was over de behandeling voelde ik me langzamerhand steeds iets meer opknappen. Ik kreeg wat meer energie, mijn huid ging er beter  onderzoeksdagen in het ziekenhuis had kon ik precies zien hoe het met me ging.  De doktoren waren tevreden en mijn milt zakte steeds verder terug naar de normale omvang.( In het begin was mijn milt 22 cm en een normale milt is tussen de 8 en 12 cm. )
Na een jaar lang trouw elke week de behandeling te volgen werd het tijd om opnieuw de levend bloedanalyse te doen. Hoewel ik me erg goed voelde was het toch een erg spannend moment. Gelukkig zag mijn bloed er goed uit en was de Lyme weg! Ongelofelijk dat het weg was. In diezelfde week moest ik ter controle weer een echo maken van mijn milt. De uitslag was nét zo positief mijn milt was weer 14 cm! Zo kwam er een einde aan een hele lange periode van ziekenhuizen, behandelingen, spanning en een emotionele achtbaan. Gelukkig gaat het nog steeds goed met me. Elk half jaar heb ik nog een onderzoeksdag in het ziekenhuis maar de uitslagen blijven stabiel. De ziekte Besnier Boeck is niet verdwenen en wie weet steekt het in de komende jaren wel weer de kop op maar mijn klachten zijn weg en inmiddels ben ik 4 maand geleden bevallen van mijn derde kindje. Wie had dat ooit gedacht aan het begin van 2009!
Toch blijf ik het raar vinden dat ze in de reguliere geneeskunde hun kop in het zand steken voor andere mogelijkheden van de geneeskunde. Als arts moet het toch je passie zijn om iemand beter te maken en wel op een zo verantwoord mogelijke manier. Ik heb zelf geen verstand van geneeskunde maar als ik zie hoe er gereageerd wordt op alternatieve geneeskunde door de mensen uit de reguliere geneeskunde denk ik open je ogen! Er is meer dan alleen dat wat je in je opleiding leert!
Zelf heb ik geleerd open te staan voor nieuwe dingen. In het jaar dat ik zeer intensief bij Rita kwam hebben we het veelvoudig gehad over je levensstijl, voedsel en hoe de wereld voor de gek gehouden wordt. Je bent verantwoordelijk voor je eigen welzijn een ander doet dat niet voor je!



R.
Nachtmerrie: Chronische Lyme Borreliose
U kent dat vast wel als u een keertje behoorlijk ziek bent en het duurt net even langer dan geplant. De eerste paar dagen gaan we er makkelijk mee akkoord dat we even niks kunnen, …… maar na een paar dagen is het wel weer genoeg geweest en willen we weer aan de slag. Maar wat als we ons na een week nog zo ziek voelen en er zit nog geen verbetering in ……. Na twee weken gaat u zich dan wel zorgen maken en twee weken worden dan snel vier weken en na een maand dan gaat u zich beseffen dat u regelrecht in de ergste nachtmerrie denkbaar bent beland waar u voor uw gevoel niet meer uit zal geraken.
Ik weet nog goed hoe ik eind Oktober 2009 achter mijn laptop op eens heel naar in mijn hoofd werd. Na wat frisse lucht en een kleine wandeling zakte ik in elkaar en begon voor mij deze lange nachtmerrie die uiteindelijk twee jaar zou gaan duren. Ik had toen al langere tijd last van extreme vermoeidheid. Van het ene op het andere moment vielen er allerlei systemen uit. Zo kon ik niet goed meer staan en niet meer lopen. Ik kwam  met verlammingsverschijnselen op bed te liggen. Ongeveer vier maanden lang heb ik in een donkere kamer gelegen en kon ik geen licht en geluid meer verdragen, het flitste en knetterde letterlijk in mijn hoofd. Praten was al te moeilijk en kreeg ik door mijn hele lichaam helse pijnen te verduren. Binnen een aantal weken viel ik 10 kilo af en was mijn lichaam totaal uitgeput. Dagen lang lag ik heftig te beven, mijn haar viel uit en ik kreeg rare vlekken over mijn hele lichaam. Elke ochtend straal misselijk en overgeven. Ik voelde me maanden lang doodziek en er zijn verschillende momenten geweest dat ik dacht de volgende dag niet meer wakker te worden. In de zomer van 2010 kreeg ik te horen dat ik Chronische lyme borreliose had. Besmet met drie verschillende borrelia stammen waar door ik meer dan 50 symptomen had in extreme mate.
Onder begeleiding van een Orthomoleculaire Arts ben ik een jaar lang intensief bezig geweest met het Lyme protocol wat door middel van o.a. Samento, Cat’s Claw en Banderol de bacterie uit het lichaam heeft gehaald dit In combinatie met wekelijkse Bioresonantie therapie. Omdat de Lyme bacterie zich verstopt in de celkernen o.a. in de rode bloedcellen waar ze veilig zijn voor elk medicijn moet je ze steeds verrassen met het afwisselen van de medicatie. De Bioresonantie zorgt er voor dat de bacterie uit de cellen wordt getrild en samen met de Samento wordt de Lyme bacterie dan gedood. Deze behandeling duurt echter een jaar lang, het lichaam heeft namelijk minimaal acht maanden nodig om alle cellen een keer te vervangen. Als een cel afsterft moet de Lyme bacterie dus op zoek naar een andere cel. Op dat moment kun je hem dan de das om doen.
Naast de de samento en banderol heb ik pinella gebruikt voor de neurologische klachten en bur bur detox om goed te ontgiften. Door het intensief behandelen van de borrelia komen er heel wat toxines vrij waar je dan weer heel ziek van wordt. Naast deze behandelingen ben ik heel consequent met mijn voeding aan de slag gegaan en op de dag van vandaag ben ik daar niet meer van af geweken. Zo kreeg ik geen korrel suiker meer binnen ook geen toegevoegde suikers. Ik ben 100% over gegaan op biologisch eten zodat ik zeker weet dat ik geen E-nummers en andere rotzooi meer binnen krijg. Geen witmeel producten, varkensvlees en cafeïne meer en geen druppel alcohol. Zo eet ik dagelijks lekker veel groente en fruit, noten, zaden, vijgen en nog veel meer lekker superfood. Mijn smaak is er heel wat op vooruit gegaan, zo lust ik nu dadels en vijgen die ik vroeger maar oer saai vond. Een tomaat smaakt nu 10 keer zoeter. De borrelia leeft van suikers en ongezonde troep, je moet hem dus als het ware uit bannen.
In het begin werd ik alleen maar zieker maar na een paar maanden ging het langzaam wat beter met mij, zo kon ik na vier maanden behandelen en een jaar dood ziek zijn weer langer recht op zitten en wat heen en weer lopen. De maand daar op begon ik kleine wandelingetjes te maken van 10 min die ik binnen een paar weken uitbreide tot een half uurtje wandelen per dag. Na een half jaar had ik geen terug vallen meer en werd ik week na week steeds sterker.Door de pinella nam mijn zintuiglijke overbelasting sterk af, zo kon ik op eens weer een klein beetje tv kijken en een beetje lezen. Een paar maanden later kon ik al weer een hele film kijken en het fellere licht weer verdragen. Ook het beeldscherm van de computer was weer te doen. Ik heb toch lange tijd gedacht dat er iets met mijn ogen aan de had was, maar de oogartsen hebben natuurlijk nooit wat kunnen vinden. Achteraf is dit gewoon het centrale zenuwstelsel geweest wat een behoorlijke optater heeft gehad. De reguliere artsen hebben zo ie zo nooit wat voor mij kunnen doen en me gewoon laten creperen.
Voor mijn vrouw is dit alles ook heel erg zwaar geweest, vooral in het begin wisten we alle bij niet hoe we hier mee om moesten gaan. Alle lasten kwamen op haar schouders en kregen we weinig hulp van buiten af. De zwaarste proef voor je relatie is een ernstige ziekte bij de partner. Omdat er bij haar ook sporen van lyme zijn gevonden heeft zij exact de zelfde behandeling gevolgd. Uiteindelijk zijn we er samen heel sterk uit gekomen en kijken we alle bij nu heel anders tegen het leven aan.
Op dit moment ben ik weer voorzichtig aan het werk, voor mijn ziekte werkte ik als docent in het voortgezet onderwijs. Nu werk ik in een Natuurvoeding winkel ongeveer 16 uurtjes verdeeld over de week. Ik zwem elke week en ben ook weer begonnen met joggen. Ik heb weer energie om leuke dingen te doen en kijk nu heel anders tegen het leven aan. Het gehaaste is er nu wel af bij mij en ik zal waarschijnlijk nooit meer helemaal de oude worden, maar het leven heeft voor mij wel weer kwaliteit en ik kan weer van de dingen genieten. Laatst heb ik een PCR bloed test en een LTT Lyme test laten doen, deze zijn nu alle bij negatief.
Niet iedereen die met Bb besmet is krijgt direct klachten. Bij een goede immuun, weerstand kan de infectie in een sluimertoestand verkeren en er kunnen jaren voorbij gaan voordat er symptomen verschijnen. Alle asymptomische dragers van Borelia lopen echter een groot risico op het ontwikkelen van Lyme-borreliose. Dit gaat vaak geleidelijk aan, immuumsuppresie door stress, het ontwikkelen van ME/CVS, zware metalen belasting of een ongeluk kan activatie van Borrelia veroorzaken. borrelia burgdorferi is een van de oudste en agressiefste bacterie op aarde die al miljarden jaren weet te overleven. De borrelia heeft zich door deze zee van tijd aangepast aan extreme omstandigheden. Zo kan de bacterie goed tegen hoge temperaturen en extreme kou, is zeer intelligent en laat zich dus niet snel om zeep helpen.
Bij Chronische Lyme is de bacterie zo in het centrale zenuwstelsel verankert dat alleen intensieve en lange behandelingen baat kunnen hebben. Verbeteringen laten vaak lang op zich wachten omdat het lichaam er ook heel lang over gedaan heeft om zo ziek te worden.
Geef het dus de tijd want de aanhouder wint uiteindelijk.
R.


Lezing ziekte van Lyme.
Als diergezondheidsadviseur wilde ik mij verdiepen in de ziekte van Lyme en de behandelprocedure hiervoor. Dat er een lezing kwam bij Gezondheidscentrum Kos kwam dus zeer gelegen. Op internet vind je steeds dezelfde informatie. Ik hoopte tijdens de lezing er meer over te weten komen.
Toen mijn man jaren geleden gebeten werd door een teek en een rode vlek kreeg, mochten wij van onze toenmalige huisarts pas langskomen als de vlek een kring werd. Dit vonden en vinden wij tot de dag van vandaag uiterst vreemd. Maar mijn man ondervind verder geen klachten, dus ach…….
Op 1 maart was dus de lezing bij Gezondheidscentrum Kos verzorgd door apotheker, Dhr. Kielman.

En wat heb ik een hoop geleerd!!! Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat je niet alleen door een tekenbeet van een besmette teek de ziekte van Lyme kon krijgen, maar ook door voedsel, andere dieren/insecten of zelfs je partner!
Dit was een eye opener voor mij. Tijd om mezelf (en mijn man!) eens te laten testen met al die vage klachten die ik heb! En ook hier heb ik een hoop over geleerd. De ene bloedtest is het andere niet.

Is de uitslag negatief in het ziekenhuis, dan wil dat dus nog niet zeggen dat je geen ziekte van Lyme hebt. Er zijn zoveel soorten Lyme en elk mens reageert er anders op. Je lichaam zal er maar geen anti stoffen tegen maken…..daar onderzoeken ze in ziekenhuizen op! Of de bacterie heeft zich net toevallig op dat moment even ingekapseld. Ook dan is er niets te vinden. Maar je hebt of krijgt wel vage klachten. Of reumatische klachten.
Of nog erger….je bent drager van de ziekte van Lyme zonder dat je symptomen hebt.
Die kunnen zich jaren later openbaren.
Ik kan iedereen deze lezing aanraden. Zowel voor particulieren als voor therapeuten/artsen.

De volgende onderdelen kwamen aan bod: wat is de ziekte van Lyme? Levenscyclus van de teek en wanneer wordt de teek besmet? Wanneer kan een mens of dier besmet raken? Hoe kun je merken dat je besmet bent? En de behandelwijzen.
Gezondheidscentrum Kos is een van de weinigen in Nederland die levend bloedanalyse kan bekijken. Hiermee kan zij dus zien of je de ziekte van Lyme hebt en kan zij een behandelprocedure inzetten. Want heb je langer dan 21 dagen geleden de ziekte van Lyme opgelopen dan heeft de reguliere antibiotica al geen zin meer. Dan moet er een andere aanpak toegepast worden.
Dhr. Kielman en Rita Kos enorm bedankt voor deze waardevolle lezing!
Vriendelijke groet,
Chantal


J.

Mag ik mij  even voorstellen?
Mijn  naam  is  J  en  ik  ben  getrouwd  met  A.
Op  voorhand  kan  ik  u  als  geïnteresseerde  meedelen  dat  wij  Rita  Kos  erg  dankbaar  zijn  voor  dat  zij  met  haar  kennis  en  kunde  voor  ons  heeft  betekend  en  blijft  betekenen.
Dit  behoeft  uiteraard  een  toelichting  die  ik  u  hier  met  mijn  verhaal  wil  geven.
Het  is  bijna  vanzelfsprekend  dat  men  vanaf  een   bepaalde  leeftijd  medicijnen  gebruikt,  omdat  zich  kwaaltjes  gaan  aandienen.  Hier  kan  men  zich  bij neerleggen  met  de  gedachte  dit  is  inherent  aan  het  ouder  worden.
Is  dat  zo?
Uit  mijn  waarneming  vind  ik  daarin  een  sterke  bevestiging.  De  vraag  is  wel  wat  oud  is?  Zelf  ben  ik  tachtig,  maar  voel  me  eer  zestig  dan  tachtig.  Anderen  kijken  naar  hun  pensioen  uit  omdat  men  zich  wat  oud  gaat  voelen.
Dat  bij  het  ouder  worden  massaal  kwaaltjes  optreden  is  naar  mijn  mening  volop  waarneembaar  en  dat  men  hiervoor  volop medicijnen  slikt  is  eveneens  massaal  waarneembaar.  Omdat  wij  zelf  daar  ook  mee  te  maken  kregen,  rees  bij  ons  de  vraag  kan  dat  ook  anders?  Zijn  kwaaltjes  een  gevolg van  het  ouder  worden  of  een  gevolg  van  een  langdurig  verkeert  eet-  en  levenspatroon?  Dat  wilden  we  weten  en  zo  mogelijk  daar  wat  aan  doen.
Adrie  tobde  al  veel  jaren  met  een  eczeemachtige  huidaandoening.  Eerst  op  haar  onderlichaam,  maar  later  ook  op  haar  hoofd.  De  huisarts  verwees  haar,  ten  einderaad  naar  een dermatoloog.  Deze  schreef  haar  Topicorte  voor  met  DenorexRx  shampoo  voor  haar  hoofd.  Wel  attendeerde  hij  op de  bijwerking  van  Topicorte  dat  zich  uit  in  het  ontstaan  van  een  zeer  gevoelige  huid  op  de  plaatsen  waar  het  wordt  aangebracht.  Overeenkomstig  werd  ervaren.  Op haar  vraag  of  op  een  andere  wijze,  b.v.  door  een  aangepast  voedingspatroon  deze  eczeem  kan  worden  tegengegaan  antwoordde  hij:  “Je  mag  doen  wat  je  wilt,  maar  niets  anders  zal   je  helpen.” Met  de  voorgeschreven  middelen  werd  de  kwaal  beheersbaar  maar  beslist  niet  oplosbaar.  Terwijl  de  bijwerking,  in  de  vorm  van  huidgevoeligheid  zeer  hinderlijk  werd.  De  aandoening  bleef  ook  met  enige  regelmaat  opspelen.
Ik  zelf.
Sinds  een  aantal  jaren  kreeg  ik  in  toenemende  mate  last  van  ontstekingen  in  mijn  mond.  Daar  de  tandarts  hiervoor  geen  oplossing  had  verwees  hij  mij  hiervoor  naar  de  huisarts.  Na  een  antibioticakuur  die  niets  oploste  verwees  zij  mij  naar  een  KNOarts.  Daar  ook  deze  geen  oplossing  had  verwees  hij  mij  naar  een  kaakchirurg  en  deze   verwees  mij  weer  terug  naar  mijn  eigen  tandarts met  het  advies  bij  drie  kiezen  een  wortelkanaalbehandeling  toe  te  passen.  Daar  deze  kiezen  gekroond  zijn  verwees  hij  mij  door  naar  een  endodontist.  Helaas  bleven,  na  de  nodige  wortelkanaalbehandelingen  de  ontstekingen  terug  komen.
U  begrijpt  ongetwijfeld  dat  de  situatie  zowel  bij  Adrie  als  bij  mij  ons  verre  van  tevreden  stelden.  We  ervoeren  gezondheidsproblemen  zonder  uitzicht  op  herstel  binnen  de  reguliere  medische  sector.  Dat  leidde  ons  naar  de  alternatieve  geneeskunde.
Hiervoor  kwamen  we  via  een  omweg  bij  het  Gezondheidscentrum  Kos  terecht.  Voor  ons  was  het  inmiddels  heel  belangrijk  geworden  om  niet  alleen  de  kwalen  te  bestrijden  maar  ook  de  oorzaken  op  te  sporen  en  die op  te  heffen.  En  daarin  is  Rita  Kos  volledig  geslaagd.
Wij  voelen  ons  weer  gezond  en  fit.  Tevens  zijn  we  er  van  overtuigd  geraakt  dat  heel  veel  zogenaamde   ouderdomskwalen  een  gevolg  zijn  van  een  langdurig  verkeerd  voedingspatroon  en  gedragspatroon.  Aanpassingen  hierin  maken  medicijnen  overbodig,  zo  hebben  we  ervaren.    En  geeft  je  ook  op  wat  hogere  leeftijd  nog  volop  energie  om  actief  in  het  leven  te  staan.
Uiteraard  maak  ik  u  hiermee  nieuwsgierig  naar  de  aanpassingen  en  behandelingen  die hiervoor  nodig  zijn.
Deze  verschillen  natuurlijk  per  geval  en  situatie. Heel  essentieel  voor  het  voedingspatroon  is  de  zuur-base  balans. Voor  ons  houdt  dit  (kort  samengevat)  in  dat  wij  amper  nog  zuivelproducten,  koffie  en  suiker,  evenals  erg  suikerhoudende  producten  gebruiken,  veel  bewegen  en  uiteraard  niet  roken  en  zeer  weinig  alcoholische  dranken  gebruiken.  Maar  wel  veel  fruit  en  groeten  eten.  Het  is  even  wennen  en  dan  voelt  dit  zo  goed  dat  je niet  anders  meer  wilt.
Maar  ook  hiervoor  verwijs  ik  weer  naar  Rita  Kos.
Ik  wens  u  als  lezer  ook  de  moed  om  deze  weg  te  gaan,  zeker  bij  kwaaltjes  waarvoor  permanent  medicijn  gebruik  nodig  is.  Probeer  zelf  wat,  zo  nodig  veel  over  te  hebben  voor  uw  gezondheid.  Wij  kunnen  uit  ervaring  zeggen:  “Het  loont  de  moeite.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.