Zoals ik in mijn vorige stuk schreef is voeding, maar ook bewegen erg belangrijk. Nu hoef je geen topsport te presteren. Gelukkig zijn er vele mogelijkheden waar je je lichaam ook kunt ontzien en toch bewegen.
Er kwam bij mij en vele cliënten een tijdstip dat bewegen zoveel van ons lichaam vroeg dat je bij de gedachte al moe werd. Het ging niet om het niet willen maar het gewoonweg niet kunnen.
Als ik ’s morgens mijn bed uit kwam had ik 2 uur de tijd nodig om een beetje mens te worden. Ik noemde dit altijd mijn warming-up. Probeerde altijd positief te blijven, maar er waren dagen bij dat ik zoiets had, laat me hier maar liggen.
Aan de overkant van de straat van mijn huis was een bedrijf gevestigd dat Slender You heette. Soort van bewegende ligbanken had. Misschien kent u het. Het is eigenlijk bedoeld om zwaardere mensen van hun kilo s af te helpen of fit te blijven. Voor mij was het een uitkomst om toch te bewegen.
Ik noemde dat altijd passief actief zijn. Ik begaf me moeizaam en met veel pijnen naar de overbuurman. De banken zijn bewegingsapparaten die jou benen en lijf laten bewegen zonder dat je zelf hier voor hoeft in te spannen. Dat was voor mij de oplossing. Toch bewegen zonder inspanning aangezien ik zoveel pijn had en zo ontzettend moe was.
Daarna was ik gewoon 2 uur van de leg, want er gebeurde wel veel met mijn lijf. De banken bewogen wel mijn benen omhoog en weer naar beneden. Doodop was ik erna, maar wel voldaan omdat ik wel geprobeerd had op mijn manier in beweging te komen.
Ook mijn cliënten hebben moeite om hun bed uit te komen. Toch adviseer ik om wel het ritme van de dag te proberen te handhaven. Soms is het weinig al is het maar ’s morgens toch aan de ontbijttafel te zitten te douchen aan te kleden en dan weer naar bed. Het dag en nacht ritme is wel belangrijk om deze te behouden, zelfs al zijn het kleine stapjes. Later als de behandeling vordert kun je de straat op en neer wandelen. Weer twee weken verder een blokje om. Of te gaan zwemmen. Aangezien het liggen in het water je lichaam in beweging is. Soms komen fysiotherapeuten aan huis, om cliënten die weinig of niets meer kunnen toch met oefeningen op het bed in beweging te brengen.
Toch is bewegen voor velen een grote opgave. Dus beging met kleine stapjes en bouw het op. Geef het de tijd hoe moeilijk het ook is. Te veel ontmoedigd als je het niet kunt. Dus neem kleine stapjes en bouw het rustig op en dan niet in minuten maar in dagen.
Het is zo verdrietig als je nog zoveel wilt en je lichaam laat je in de steek. Mensen in de omgeving hebben geen flauw idee wat dit met een Lyme-patiënt doet. Velen raken geïsoleerd, zijn afhankelijk van familie of vrienden. Werk kunnen ze vaak niet meer verrichten, terwijl ze afhankelijk zijn van hun inkomen. En als je dan niet geloofd word, of testen zijn negatief, kun je je voorstellen wat dit met iemand doet.
De cliënt trekt zich terug en voelt zich niet begrepen of serieus genomen. Voelt zich erg ziek en soms enorme onmenselijke pijnen en dan word er tegen je gezegd, dat het tussen de oren zit.
De ziekte is al verschrikkelijk, maar niet gehoord worden…
Het is niet voor niets dat er mensen zijn die zich daardoor enorm eenzaam en alleen voelen zich daardoor terugtrekken en in een isolement terecht komen. Je wilt niet altijd horen dat het tussen de oren zit, je aanstelt. En geloof me.. door deze opmerkingen ga je twijfelen aan jezelf. Toch weet je dat er iets is waar je niet je vinger op kunt leggen want je voelt je lijf toch?! En die slopende vermoeidheid?
Ik zeg altijd, blijf luisteren naar je buik gevoel, want Lyme is een sluipmoordenaar.
Heb je vragen? Wil je meer weten?
Neem contact met me op:
